Ochrona Pomidora
Spośród chorób grzybowych i grzybopodobnych najgroźniejszą chorobą porażającą pomidory jest zaraza ziemniaka. Ten patogen zimuje w bulwach pochodzących z chorych ziemniaków. Zakażone ziemniaki stanowią poważne źródło infekcji dla pomidorów w okresie końca lipca i w sierpniu, szczególnie w warunkach temperatury poniżej 15°C. Wówczas zarodniki pływkowe są przenoszone za pośrednictwem wiatru i deszczu na zdrowe rośliny pomidorów. Pierwsze objawy choroby na pomidorach mogą pojawić się pod koniec lipca, bądź w sierpniu. Jest to typowy, wegetatywny sposób rozwoju patogena. W Polsce istnieje drugie źródło infekcji Phytophthora infestans, sprawcy zarazy ziemniaka i są to zarodnie przetrwalnikowe, zimujące w glebie. Stają się bardzo groźnym źródłem infekcji dla pomidorów w uprawach pod osłonami już nawet w kwietniu. Stanowi to oczywiście zagrożenie dla pomidorów uprawianych w polu, za pośrednictwem rozsady pomidorów produkowanych w pomieszczeniach sąsiadujących z chorymi pomidorami. Dlatego też w ciągu ostatnich kilku lat ochrona pomidorów przed zarazą ziemniaka jest bardzo trudna.
Zwalczanie zarazy w okresie wegetacji polega na przemiennym stosowaniu fungicydów do opryskiwania roślin. Lista tych fungicydów jest pokaźna .Po zrobieniu pierwszego oprysku preparatem Amistar, wykonujemy następne zabiegi . Możemy użyć preparaty Amistar, Revus, Mandius, Curzate, Cabrio Duo.
Kolejnym patogenem jest grzyb Alternaria solani, powodujący alternariozę pomidora. Źródłem infekcji dla pomidorów jest zakażona gleba, ponieważ grzyb egzystuje w wierzchniej warstwie gleby na resztkach chorych roślin, i może może przetrwać 2–3 lata. Drugim źródłem infekcji mogą być nasiona pomidorów, które powinny być zaprawiane przed siewem zaprawami grzybobójczymi zgodnie z zaleceniami. W okresie wegetacji grzyb rozprzestrzenia się za pośrednictwem zarodników konidialnych, które są przenoszone są z wiatrem i wodą. Od infekcji roślin do powstania nowych zarodników upływa krótki okres, około 5–7 dni. Pierwsze objawy choroby mogą już pojawić się od połowy czerwca na liściach, jako suche, ciemnobrunatne plamki. Ciepła i wilgotna pogoda stymuluje rozwój tego patogena i może powodować, że plamy zlewają się, w konsekwencji liście zamie-rają i zasychają. Na pędach i ogonkach liściowych również mogą pojawić się plamy. Najwięcej szkody choroba wyrządza na owocach, w okolicach szypułki. Tam tworzą się rozległe plamy o wyraźnych brzegach. z czarnym, aksamitnym nalotem grzybni – trzonków z zarodkami konidialnymi. Owoce porażone wysychają ulegając mumifikacji.
Środki powinno się stosować przemiennie, to znaczy kolejne zabiegi w okresie wegetacji wykonywać różnymi fungicydami, aby patogeny się nie uodporniły na ten sam składnik aktywny fungicydu.
Oprócz pomidorów bardzo często pod wpływem wilgoci oraz ciągłych opadów chorują nasze rośliny ozdobne.
